३० जानेवारी २०१३: न्यूयॉर्क, टोरांटो, लंडन, पॅरिस, दुबई, जोहान्सबर्ग, जकार्ता व नवी दिल्ली येथे रिसर्च इन मोशन कंपनीच्या नव्या फोन ऑपरेटिंग सिस्टम ( ब्लॅकबेरी १०) व दोन नव्या फोन्सच्या लॉन्च इव्हेंटचा दिमाखदार सोहळा झाला होता. याच सोहळ्यात कंपनीने आपले नाव बदलून ‘ब्लॅकबेरी’ ठेवत असल्याचे जाहीर केले. साधारण २००० च्या दशकात साध्या फोन्सपासून वापरकर्त्यांना तुलनेत स्मार्ट फोन्सकडे वळवण्याची यशस्वी कामगिरी कंपनीने केली होती. फोनमधे ईमेलाची जोडणी व फिजिकल QWERTY कीबोर्ड अशा सुधारणा टप्प्याटप्प्याने करत कॉर्पोरेट क्षेत्रात कंपनीने उत्तम बस्तान बसवले. इतर फोन्सच्या तुलनेत माहितीच्या सुरक्षेच्या बाबतीत ब्लॅकबेरी फोन्स अधिक परिणामकारक होते. या सर्व काळात नोकिया कंपनी मोबाइल फोन्सच्या व्यावसायिक वापरकर्त्यांच्या संख्येच्या बाबतीत लक्षणीयरित्या पहिल्या क्रमांकावर होती. मायक्रोसॉफ्टही कॉर्पोरेट क्षेत्रातल्या फोन्सच्या बाजारात बस्तान बसवण्यासाठी हातपाय मारत होती. पण त्यांना फारसे यश मिळत नव्हते.
२००७ मधे अॅपलने आयफोन बाजारात आणला. पुढील दोन वर्षात अमेरिका व काही देशांत या उत्पादनाने वेगवान घोडदौड केली. याच काळात गूगलने विकत घेऊन विकसीत केलेल्या अॅन्ड्रॉइड ऑपरेटिंग सिस्टमवर चालणारे फोन्सही जम बसवू लागले होते. या फोन्समधल्या आधुनिक सुविधा व नावीन्यपूर्ण कल्पना पाहून ब्लॅकबेरी फोन्स वापरणारे त्यांच्याकडे वळू लागले. रिसर्च इन मोशन आता फोनवरील अनेक सुविधांच्या बाबतीत कॅच-अप गेम खेळू लागली. जसे टच स्क्रीन कंट्रोल इत्यादी. एवढे करूनही सोडून जाणार्या वापरकर्त्यांचे प्रमाण कमी होईना.
यावर जालीम उपाय म्हणून त्यांनी २०१० साली QNX ऑपरेटिंग सिस्टिमच्या कंपनीला विकत घेतले. QNX वर आधारीत नावीन्यपूर्ण फोन ऑपरेटिंग सिस्टिम बनवायला कंपनीने सुरुवात केली. मल्टी-टच टच स्क्रीन, जेस्चर कंट्रोल्स, सहजपणे करता येणारे मल्टी-टास्कींग तसेच हे सर्व उपलब्ध करून देताना माहितीच्या सुरक्षेची उत्तम यंत्रणा. या ओएससाठी पहिले ब्लॅकबेरी एक्स (रोमन १०) असे नाव ठरले होते. प्रत्यक्षात ‘ब्लॅकबेरी १०’ हेच नाव वापरले गेले. वर उल्लेखलेल्या सोहळ्यानंतर नवे फोन्स प्रत्यक्ष ग्राहकांना मिळायला २०१३ चा मार्च महिना उजाडला.
मी स्वतः स्मार्टफोन वापरायला खूप उशिरा सुरुवात केली. सप्टेंबर २०११ मधे मी पहिला स्मार्टफोन घेतला ब्लॅकबेरी टॉर्च ९८१०. जेव्हा नवा झेड १० माझ्या हातात पडला तेव्हा झालेला आनंद अवर्णनीय होता. आयुष्यात प्रथमच कुठलेही मोठे उत्पादन मी बाजारात आले त्याच दिवशी विकत घेतले होते.
तेव्हापासून पुढची पावणेआठ वर्षे मी हा व ब्लॅकबेरी लीप हे दोन फोन वापरले. आंतरजालाचा अतिरेकी वापर करणार्या माझ्यासारख्या वापरकर्त्यासाठी ब्लॅकबेरी हबसारख्या सोयी असणारी ओएस फारच उपयुक्त होती. ब्लॅकबेरी १०चा व्हर्चुअल कीबोर्ड आपल्या वापरानुसार शब्द लक्षात ठेवून ऑटो कम्प्लिटचे पर्याय सुचवित असे. मराठी आंतरजालावर मी फोनवरून टंकत असणारे मराठी शब्द देवनागरी लिपीत मला सहजपणे मिळत असत. तसेच कीबोर्डच्या दोन अक्षर रेषांदरम्यानच ऑटो कम्प्लिटचे पर्याय मिळत असल्याने टंकणारे बोट न उचलता केवळ वरच्या दिशेने फ्लिक करून वेगवान टंकन करता येत असे. या इतका सोयीस्कर व्हर्चुअल कीबोर्ड नंतर मला आय ओएसवर मिळू शकला नाही.
